Een beeld ontstaat door de fascinatie voor een bepaald onderwerp.

Ik lees er dan van alles over want zelden is dat onderwerp een voorwerp of een ander fysiek gegeven.

Tijdens het lezen en filosoferen maak ik schetsjes op papier of modelletjes in klei, zodat ik voel hoe ik de vorm voor het onderwerp kan uitdrukken.

Dat denkproces speelt zich vaak ‘s nachts af: hoe moet ik gaan werken, waar begin ik, wat wil ik uitdrukken, maak ik het van klei of gips, hoe groot wil ik het hebben, enz.

Ik werk in verschillende formaten, van heel klein tot mensgroot.

Meestal krijgt de vorm een maat die gevoelsmatig het best past bij het onderwerp.

Kleine werken maak ik vaak in zwarte was om ze vervolgens te laten gieten in brons. Grotere beelden worden opgebouwd uit een armatuur van ijzerdraad of kippengaas, links op de foto, waarna de klei wordt aangebracht.

Klei is gewillig, plooibaar, waardoor je vormen kunt vormgeven. Maak wat bewegingen en je krijgt wat je wil. Een klei-mens is een 3D mens en dat 3D mens neemt ruimte in waarmee je een compositie in de ruimte schept. Er zijn geen beperkingen in hoogte, breedte, diepte, zoals bij een schilderdoek. Met klei maak je dingen zelf en het is dáárom dat dit materiaal meestal de boventoon voert in mijn kunstuitingen.